Ed Teunissen, 18 maart 2024
We hebben veel reizigers die bij ons een mooie reis boeken en ons op de hoogte houden van hun avonturen tijdens hun reis. Vandaag delen wij graag het verhaal van onze vaste avonturier Ed! Ed is momenteel 4 maanden aan het rondreizen (op zijn scooter) door Indonesië. De komende weken nemen we u mee op reis naar Indonesië:
“Selamat pagi! Mijn Indonesische reis begint op zondag 17 december, toen ik van Lumajang naar Jember rijd. De vertrouwde wegen leiden me door het betoverende Javaanse landschap, waar rijstvelden en suikerrietplantages elkaar afwisselen. Onderweg stop ik vaak, maak ik nieuwe vrienden op bruggetjes en geniet ik van het schouwspel van de rijstoogst.
Mijn verblijf in het ‘Java Lotus Hotel’ in Jember biedt niet alleen comfort, maar ook een adembenemend uitzicht vanaf het zwembad op de bovenste verdieping. De avonden breng ik door op de Alun Alun, omringd door eetstalletjes en feestelijkheden. Een mannenkoor zorgt voor een sfeervolle avond, waar zelfs de aanstekers werden ontstoken.
Van Jember gaat mijn reis verder naar Kalibaru. Onderweg stop ik voor een kopje koffie, deel ik momenten met lokale bewoners, en trotseer ik de kronkelende wegen door de dichte bossen. In het ‘Kalibaru Cottages’ hotel krijg ik het advies om niet te stoppen op bepaalde wegen, waar bedelende vrouwen schijnbaar onschuldig lijken, waarachter mogelijke gevaren schuilen.
In Kalibaru bezoek ik lokale toko’s met handgemaakte potten en pannen, bewonder ik ambachtslieden in actie en verken ik de bruisende ‘pasar’. Daarna ga ik terug naar het hotel voor mijn welverdiende rust en een avondmaal in het etablissement ‘Jerman 1’, waar een open keuken mij de kunsten van de kok liet aanschouwen.
De ontdekkingstocht naar de watervallen Air Terjun Tirto was een avontuur op zich. Een uitdagende weg met kuilen en gaten leidt me naar een prachtig wandelpad, dat door de koffieplantages heen liep en uitmond in een adembenemend uitzicht op de bergen. De waterval zelf is het hoogtepunt van deze reisdag, omringd door de weelderige tropische natuur.
Terwijl ik deze woorden schrijf, bevind ik mij nog een tijdje in het prachtige Indonesië. Het land van de eindeloze rijstvelden, imposante bergen en gastvrije mensen. Momenteel verblijf ik in het ‘Sunari Beach Resort’ in Lovina, Bali. Mijn reis is gevuld met avonturen, kleurrijke ontmoetingen en adembenemende landschappen.
Vandaag reis ik van Kalibaru naar Banyuwanggi. Terwijl ik mij onderweg begeef naar mijn bestemming, beland ik op een Veemarkt. Daar sta ik dan tussen de schapen-verkopers en honderden koeien. Ik besluit na een tijdje weer verder te gaan, want het is nog best een eindje rijden naar mijn resort Ketapang Indah. Eenmaal aangekomen neem ik hier meteen een duik in het zwembad!
De volgende dag begeef ik mij in de bergen, over de flanken van de Ijen Vulkaan. Bovenaan de top geniet ik van het prachtige uitzicht en bekijk ik de kratermeren met zwavel. Daar worden blokken van gemaakt en door de dragers omlaag gebracht. Op kerstavond besluit ik naar het centrum van Banyuwanggi. Ik struin rond door de toko’s en de pasar, terwijl ik een lekker kopje koffie drink. In de avond besluit ik op de Nachtmis bij te wonen in de kerk. Hier wordt ‘Stille Nacht, Heilige Nacht’ opgevoerd door een orgel en een koor. Ik vond dit een hele indrukwekkende avond. Vanaf hier wens ik jullie ‘Selamat Natal’ – zalig kerstfeest!
Ook tijdens de kerstdagen blijf ik actief. Op Tweede Kerstdag reis ik van Java terug naar Bali. ik ben weer terug op het tropische eiland met zijn vele Hindoe tempels en goden. Hier vertoef ik een paar dagen en spreek ik af met de lokale bevolking.
De reis gaat weer terug naar Lovina, naar het vertrouwde Sunari Beach Resort. Hier worden de voorbereidingen getroffen voor de New Years Eve Party. De manager vertelt mij dat dit een feest wordt met een groots buffet, een dj, vuurdansers en vuurwerk. Om precies 12 uur begint het vuurwerkspektakel en dans ik het nieuwe jaar in. Ik wens jullie ook een gezellig Oud en Nieuw en een gezond en voorspoedig 2024.
In het nieuwe jaar vertrek ik uit Lovina en ga ik naar het dorpje Sambirenteng. De eerste stop die ik maak is bij de Pura Beji, een tempel om de godin Beji te vereren. Deze godin zorgt voor een goede oogst bij de natte landbouw, zoals bij rijstvelden. Hierna reis ik door naar de Pura Meduwe Karang. Deze tempel is gebouwd om te vragen voor een goede oogst bij de droge landbouw, zoals op de koffie- en theeplantages. Er is veel te zien op deze route langs de Noordkust van Bali en zo kom ik aan bij het Alam Anda Resort, in Sambirenteng.
Op dit resort is er veel te doen. Er is een heerlijk zwembad met uitzicht op de zee, waar ik kleurrijk koraal spot. Ik doe mijn snorkeluitrusting aan en duik de zee in om mooie vissen te aanschouwen.
Vanuit Sambirenteng vervolg ik mijn reis naar Amed. Dit is een langgerekt vissersdorpje aan de Noordoost kust van Bali. Hier overnacht ik, zoals altijd, in Coral View Villa’s. Op het strand liggen overdag de vissersboten (jungkungs) waarmee ’s nachts op visvangst wordt gegaan. Ook in Amed pak ik mijn snorkelspullen er weer bij en begeef ik mij in de kleurrijke onderwaterwereld.
Een paar dagen later reis ik via een binnenweg aan de Oostkust van Bali naar Seraya. Dit is een rustige weg door bossen op de glooiende hellingen van een vulkaan. Onderweg geniet ik zeker van het uitzicht en kom ik later op de dag aan in het Seraya Shores Resort.
Terwijl ik ontbijt op het terras met uitzicht op de zee, bedenk ik mij alvast hoe ik mijn dag ga indelen. Ik besluit om naar het centrum van Amlapura te gaan om de traditionele markt te bezoeken. In de hal vind je verschillende afdelingen; kleding; groenten; fruit; en verse vis.
Na een hele leuke dag is het tijd om mijn reis te vervolgen naar Padang Bay. Ik kom onderweg verschillende taferelen tegen, zoals vissersvrouwen die aan de kant van de weg de visvangst van hun man aan het verkopen zijn en nieuwegierige apen waarvoor ik moet oppassen dat ze niet op mijn scooter springen. Eenmaal aangekomen ik Padang Bay overnacht ik in het Puri Rai Hotel. Vandaar is het 10 minuten lopen naar de Blue Lagoon: Een baai met helder blauw water en koraal. Hier snorkel ik tussen het koraal door en de gekleurde vissen.
Mijn wekker makt mij de volgende ochtend wakker om 03.00 uur. Ik neem de veerboot van Bali naar Lombok. Het is een rustige overtocht naar Lembar en de zee is kalm. Een voordeel van zo vroeg op staan is dat ik vanaf het dek naar de zonsopgang kan kijken. Mijn reis vervolgt zich de komende dagen naar het Holiday Resort, in Senggigi, waar ik de hele week zal verblijven. Ik besluit hier om een tour te volgen naar het tropische oerwoud. Hier zijn veel bomen en struiken met vruchten om ons heen. Het was een lange, maar leuke tocht, gelukkig kon ik af en toe even uitrusten.
Na en heerlijk verblijf op het Holiday Resort gaat mijn reis verder naar de volgende bestemming, Tanjung. Terwijl ik mij een weg baan door de ongerepte natuur en uitzicht heb op de blauwe zee, zie ik dat ik al 2000 kilometer gereden heb. Eenmaal aangekomen in het Tugu Hotel ben ik meteen enthousiast. Vanaf de eetzaal is er een bijzonder uitzicht over het zwembad, een groot beeld en de zee.
Mijn eerste activiteit hier is het Lombok Wildlife Park. Dit is aangelegd in de topische jungle. Er zijn hier apen, vogels, krokodillen, neushoorns, orang-oetans en nog veel meer! De volgende dag heb ik een wandeling uitgezocht, door dichte begroeiing, naar een locatie met prachtig uitzicht. Na wat inspanning van het traplopen wacht er boven inderdaad een schitterend uitzicht over de omliggende bergen op me.
Vanaf de doorgaande weg ga ik da nu echt de bergen in. Daar ligt mijn volgende hotel, de Rinjani Lodge, in Senaru. Deze accommodatie is prachtig gelegen op de flanken van de Rinjani Vulkaan.”
Na het ontbijt de volgende dag besluit ik om naar de watervallen te gaan, die verscholen liggen in de wouden op de hellingen van de Rinjani Vulkaan. Ik besef me hier dat ik heel dankbaar ben dat ik hier sta en dat ik deze reis aan het maken ben. Wederom ga ik de volgende dag weer vroeg op pad. Ik reis verder naar de Oostkant, nog hoger de bergen in. Deze route gaf iets meer uitdaging, maar het is me gelukt om bij mijn volgende accommodatie, Lembah Rinjani Villa in Sembalun, aan te komen. Op deze plek in Lombok komen bijna geen toeristen en ik bevind mij hier in een prachtige omgeving.
Ik besluit op stap te gaan naar de Bukit Selong, een bergtop met adembenemende uitzicht. Het is veel klimwerk door de dichte bossen, maar eenmaal boven is dit het dubbel en dwars waard. Er is een prachtige uitzicht over de omliggende bergen en dalen.
Van Sambalun gaat mijn reis verder nar Tetebatu. De bossen maken hier plaats voor plantages en kleine kampongs. In Masabagik stop ik voor een maaltijd ‘Bakso’ bij de grote moskee, voordat ik bij mijn accommodatie, Les Riezeres, aankom. De volgende dag staat er weer een nieuwe activiteit op de planning: Ee wandeling maken naar Taman Nasional Gunung Rinjani. Dit is een park dat hoog in de bergen ligt en vroeger waren er hier sinaasappel boomgaarden. Terwijl ik aan het wandelen ben raak ik in contact met een jongeman hier in de buurt. Hij nodigt mij uit om langs te komen bij zijn warung (klein restaurantje) en hij wilt mijn gids zijn naar een bijzondere attractie.
Mijn gids brengt me naar een groot natuurgebied met koud water bronnen. Het is een flinke wandeling door dichte bossen, terwijl ik geniet van de verre uitzichten en watervallen. Daar zijn we dan, bij de indrukwekkende Air Terjun Benang Kelambu – de Geplooide Klamboe Waterval.
Het is tijd om mijn reis te vervolgen naar Selong Belanak, aan de zuidkust. Hier reis ik door naar het Sempiak Villa Resort. De komende dagen ga ik het hier even rustig aan doen na een paar bewogen en actieve dagen. Ik beluit om naar de zee te gaan en bekijk de hoge golven. Ik raak in gesprek met mensen uit Kuta Lombok en na een aantal uur relaxen neem ik een verfrissende duik in het zwembad.
Het is tijd om op pad te gaan naar het eilandje Gili Asahan. Terwijl ik op mijn scooter rijdt kom ik langs wegen met palmbomen en heuvels op de achtergrond. Na een tijd heuveltje op, heuveltje af, vind ik dat ik wel een rustpauze heb verdient. Ik besluit ‘kopi Lombok’, traditionele koffie, te nemen. Daarna reis ik de laatste kilometers naar het strand op Gili Asahan, waar ik een boot neem naar het Pearl Beach Resort, mijn onderkomen voor vannacht.
Ik vind het hier een paradijs: ver weg van de bewoonde wereld, omring door natuur, prachtig koraal om boven op te snorkelen en mooie zonsopgangen in de ochtend. Ik besluit een wandeling te maken, samen met de gids die mij begeleidde naar de Geplooide Klamboe Waterval, omdat hij mij heeft laten weten ook een paar nachten te logeren op het eiland. Om 6 uur ’s ochtends lopen we op het strand langs de zee, en zien we hoe de wolken al snel verkleuren naar de kleur van de zon, waarvan we al een klein deel zien aan de horizon.
De volgende dag na het ontbijt ga ik snorkelen boven het kleurrijke koraal en maak ik een kano tocht. Vanaf het water kan ik het hele eiland aanschouwen, wat een belevenis.
Ik vervolg mijn weg naar het Cocotinos Resort in Sekotong, maar eerst drink ik een kopje koffie bij een gezinnetje. Inmiddels is het ook tijd om mijn scooter een opfrisbeurt te geven na al dat modder en zand rijden. Na deze inspanning vind ik het fijn om even te ontspannen aan het zwembad. De volgende ochtend sta ik weer vroeg op de steiger om de zonsondergang te aanschouwen. Hier is het weer heel anders dan in Gili Asahan, maar iedere plaats heeft zo zijn eigen charme. In de loop van de dag besluit ik om naar de Pasar te gaan, de lokale markt in de Dessa Tawun. Hier word ik semi-verbaasd aangekeken omdat ik Indonesisch spreek, maar het weerhoudt ze er niet van om hun souvenirs aan te prijzen.
De volgende ochtend vertrek ik al heel vroeg uit Cocotinos om naar de haven van Lembar te varen via de veerboot. Voor de laatste keer rijd ik hier in Lombok langs de groene palmbomen, de witte stranden, de blauwe zee en door de Dessa’s met kleine toko’s. Het is ondertussen een vertrouwd beeld voor me, maar toch blijf ik het bijzonder vinden. De overtocht verloopt spoedig naar Padang Bay en vandaar reis ik meteen door naar het Nirwana Resort in Candi Dasa. Ik ben weer terug op Bali, het eiland met de Hindoe tempels, de goden en de vele ceremonies.
Er is hier van alles te beleven, dus deze kleer besluit ik om weer op avontuur te gaan. Allereerst breng ik een bezoekje aan het Aga dorpje Tenganan, waar de oorspronkelijke bewoners leefden. Het is een stil dorpje waar ik onderweg een man tegenkom die vol trots zijn vechthanen laat zien. Hij vertelt mij dat hanengevechten eigenlijk verboden zijn en dat ik het niet verder mag vertellen. Dezelfde man laat mij de Waringinboom zien. Hier kwamen de dorpsoudsten en notabelen bij elkaar om te vergaderen en recht te spreken.
De volgende dag is het ‘Hari Raya Galungan’, een Balinese religieuze dag voor de hindoes om de schepping van het universum te herdenken en om de overwinning van Dharma (goede) op het Adharma (kwaad) te vieren. Als een vorm van dankbaarheid zullen de hindoes dit vieren door offers te brengen aan de goden ‘Sang Hyang Widhi’ en ‘Dew Bhatara’. Op de straten staan ‘Penjors’, dat zijn versierde bamboepalen. De tempels zijn versierd om de goden te ontvangen. De Penjors staan voor de huizen omdat de geesten van voorouders hun voormalige woonhuis weer gaan bezoeken. De festiviteiten duren 10 dagen en daarna op ‘Hari Raya Kuningan’ verlaten de goden en de geesten van de voorouders de aarde weer. Net op deze dag vertrek ik van Candi Dasa naar Amed. Door de festiviteiten vandaag moet ik een stukje omrijden van mijn route naar Amed. Ik heb her een paar rustige dagen gepland, met activiteiten zoals snorkelen, zwemmen, een boekje lezen en ’s avonds een hapje eten in de warung.
Op zondag 3 maart vertrek ik weer en vervolg ik mijn route naar het Alam Anda resort in de dessa Sambirenteng. Het is voor mij een bekende route, maar er is altijd een mooi uitzicht op de heilige berg Gunung Agung. Onderweg stop ik nog even bij een bekende duikplek waar duikers onder begeleiding naar een gezonken Amerikaans oorlogsschip gaan. Als ik verder mijn weg vervolg kom ik een paar jongens tegen met een grote witte pop. Zij zijn een ‘Ogoh Ogoh’ pop aan het maken. De avond voor Nyepi (Dag van de Stilte) is er hier een grote optocht met velen van die poppen.
De volgende dag ontbijt ik aan het zwembad en besluit ik om eerst naar Tejakula te gaan. Hier bezoek ik een openbaar badhuis, een historische plek waar vroeger paarden werden gewassen. Eenmaal lekker opgefrist ga ik weer terug naar mijn resort en ga ik eerst snorkelen en daarna neem ik nog een duik in het zwembad.”
De dag van mijn laatste rit op de scooter is aangebroken. Ik geniet nog even van het Indonesische landschap. Ik ben er ondertussen zo aan gewend, dat het gek zal zijn om weer terug in Nederland te zijn. Het is erg druk op de weg, er zijn veel scooters, auto’s en wagens met laadbak. Ze gaan naar de ‘Pura Batu’, een hindoe tempel aan zee. Een paar dagen voor Nyepi hebben zij een ceremonie aan zee genaamd ‘Melasti’. Tijdens dit ritueel zuiveren zij, met behulp van zeewater, heilige voorwerpen en door gebed zuiveren zij hun ziel.
Hari Raya Nyepi is de Hindoe-Nieuwjaarsdag, ook wel de dag van de stilte genoemd. Op deze dag mag er geen vuur of licht worden gebruikt, werk niemand, reist niemand, is er geen verkeer, zie je geen lichten branden en hoor je geen geluid. Iedereen op Bali moet zich aan deze Nyepi-rituelen houden, ook toeristen. De Balinezen geloven dat een hele dag stilte de boze geesten zal doen denken dat het eiland Bali onbewoond is. Volgens dit idee zullen de boze geesten het eiland met rust laten en vertrekken.
Een paar dagen later ga ik naar de straatparade om ‘Ogoh Ogoh’ beelden te zien. Er wordt aangenomen dat deze de negatieve energie van de toeschouwers zal absorberen en de boze geesten zal afweren. Het is een indrukwekkende belevenis! Om 06:00 ’s ochtends begint Nyepi officieel en blijf ik de hele dag in mijn hotel.
De laatste dagen van mijn rondreis geniet ik nog van het tropische weer. Mijn 4 maanden in Indonesië zijn voorbij. Ik heb een heerlijke tijd gehad en heb weer veel meegemaakt. Het blijft een belevenis om zo op de scooter over Java, Bali en Lombok te reizen. Hierdoor had ik veel contact met de bevolking en maakte ik de dagelijkse gang van zaken mee. Met veel plezier zal ik eraan terug denken, want deze herinneringen blijven voor altijd. Het is een mooie tijd geweest, maar nu verlang ik er ook naar om mijn vrienden en familie weer te zien.
”Afscheid is de geboorte van een herinnering”
Apa kabar en tot ziens!”
