Hallo Djordy,

Allereerst bedankt voor de kaart. Een welkome verrassing toen wij thuis kwamen. De rondreis door Papua is voortreffelijk gelopen. We hebben er enorm van genoten.

Na een lange reis aangekomen in Biak. Het voormalig KLM hotel is een houten hotel uit de jaren 30. Alles kraakt en is nog in de stijl van het verleden. Wel met airco op de donkere kamers met weinig ramen en een leuk zwembad. Al met al een leuke ervaring. Metu wachtte ons op en bood een rondrit over Biak aan. Een goed begin van de vakantie. Naar Jayapura. Een lange autotocht naar het zeer luxe Swiss-Belhotel. Alleen de omgeving is minder. Er is weinig te beleven. Wel een mooi zwembad bij het hotel.

Op naar Wamena. Het vliegveld was een openbaring zo primitief zoals je je nauwelijks kunt voor stellen. We werden opgewacht door een medewerker van jullie lokale agent. De organisatie verdient alle lof. Zij hebben ons meer dan voortreffelijk begeleid door Papua. In de Baliemvallei zijn we volledig door hen verzorgt op een voortreffelijke wijze. Wat we niet wisten dat zij ook de lunch en het diner voor ons regelden zonder kosten.

Het varkensfeest is een beleving die je niet wil missen. Het Pilamo hotel voldoet aan alle verwachtingen. De andere excursies onder leiding van een medewerker van jullie lokale agent waren goed verzorgd en een geweldige ervaring.

Op naar Sentani. Het Travelers hotel heeft een ander naam gekregen, nl. Grand Allison Hotel. Prachtig hotel met een mooi zwembad. Alleen de bediening is wat minder. Vlak voor ons ontbijt was er een grote groep fietsers geweest, alles was op en werd uiteindelijk niet aangevuld. Dus maar beperkt ontbeten. Ik denk een mentaliteitskwestie.

Door een medewerker van jullie lokale agent meegenomen voor een prachtige boottocht over het Sentanimeer en rond gereden door Jayapura. We zijn heel veel te weten gekomen over Papua. Mede door een bezoek aan het Papua museum met een geweldige uitleg door de man ter plaatse.

Door naar Sorong of zoals de plaatselijke mensen daar zeggen So Wrong. Echt daar is niets te beleven. Het hotel The Luxio heeft niets. De kamers zijn mooi maar dat is dan ook alles. We hebben de tocht naar de Tembok Berlin gemaakt met de Yellow Cab (geen 4.000 rupiah, maar 10.000 rupiah per persoon). Rijdend in deze taxi is een belevenis die ik niet graag nog een keer wil maken. Wat een verkeerschaos en gammele, rammelende, kreunende busjes. Maar zo gaat het daar. Gezocht naar het Manadorees restaurant. Dit mag de naam restaurant voor mij niet dragen. Het eten mag misschien lekker zijn, de inrichting is slechts een bank met tafel. We zijn uiteindelijk terug gelopen en bij het hotel Seaview, aan het einde van de Tembak Berlin, naar binnen gegaan en kwamen daar bij een mooi terras met een geweldig uitzicht over de haven met een ondergaande zon. Niet goedkoop maar de sfeer compenseert dat volledig.

Op naar Papuaparadise resort. Dit overtreft alle verwachtingen zo luxe en zo heerlijk is moeilijk te beschrijven. De huisjes zijn geweldig, de maaltijden goddelijk en de snorkelexcursies van een uitstekende kwaliteit. Ook als er niet genoeg mensen waren voor de excursie ging deze gewoon door, zonder meerprijs. Op de gehuurde materialen is niets aan te merken. De managers van het resort waren op vakantie, de honneurs werden waargenomen door de regiomanager Peter, van Belgische afkomst zodat we in het Nederlands konden communiceren. Na 6 nachten naar huis.

Tot slot. Het enige echte minpunt is het The Luxio hotel. Wanneer je toch een overnachting wilt regelen ga dan naar het nieuwe The Belagri hotel. Dit ligt vlak bij de haven heeft een prachtig uitzicht en een luxe lounge. Volgens onze informatie wordt er nog een zwembad aangelegd.

De luchthavenbelasting. Op geen enkel vliegveld hebben we luchthavenbelasting betaald terwijl we van ander Nederlandse reiziger andere berichten hoorden. Zelfs de uitreisbelasting hebben we niet betaald terwijl anderen Û15, per persoon moesten afrekenen.

Gert en Jolijn Visser